Tajny Wydział Lekarski Uniwersytetu Warszawskiego rozpoczął nauczanie w październiku 1939r. Pierwszymi wykładowcami m.in. byli: L. Paszkiewicz i W. Orłowski. Zajęcia ze studentami odbywały się w pomieszczeniach Wydziału Lekarskiego. Jesienią 1940r. zorganizowane zostały komplety biologiczne Mariana Koczwary. Studium Lekarskie utworzono jesienią 1941r. wyłaniając z kompletów biologicznych studentów medycyny, farmacji i stomatologii. Kierownikiem naukowym został prof. Marian Grzybowski. Wykłady odbywały się w mieszkaniach uczniów, szkołach średnich oraz w innych lokalach, a ćwiczenia w byłych szkołach wyższych, prywatnym laboratorium i w szpitalach. 1 września 1943r. studium lekarskie zostało przemianowane na Wydział Lekarski Uniwersytetu Warszawskiego. Dziekanem wybrano prof. Witolda Gądzikiewicza. W roku akademickim 1943/44 uruchomiono wszystkie roczniki studiów. Działało wówczas około dziesięciu kompletów 6 - 12 osobowych. Przez cały okres okupacji profesorowie przyjmowali egzaminy dyplomowe. Równocześnie z utworzeniem kompletów medycznych w roku 1940/41 Tajna Rada Wydziału Lekarskiego podjęła decyzję o utworzeniu pozornie legalnych studiów medycznych. Powstała wtedy Prywatna Szkoła Zawodowa dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego dr. Jana Zaorskiego mająca kształcić przyszłych lekarzy. Uroczyste otwarcie szkoły odbyło się 14 marca 1941r. W ramach tajnego Wydziału Lekarskiego były też konspiracyjne studia medyczne w gettcie warszawskim. 11 maja 1941r uruchomiono szkołę Juliusza Zweibauma zorganizowaną na wzór Szkoły Zaorskiego. Zajęcia trwały do 22 lipca 1942r. tj. do czasu likwidacji getta. Po upadku Powstania Warszawskiego studenci kontynuowali naukę w Milanówku, Brwinowie i Grodzisku Mazowieckim – w miejscach do których ewakuowano szpitale warszawskie. Natomiast w listopadzie 1944r. na Pradze oswobodzonej już od Niemców powstał Wydział Lekarski odradzającego się Uniwersytetu z Dziekanem prof. Tadeuszem Butkiewiczem. Ostrowska T. Dzieje studiów lekarskich w Warszawie (1789 – 1944). W: Dzieje I Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie (1809 – 2006), t.1. Red. Krawczyk M. Lublin 2007, s. 34-36. |