Wydział Lekarski Szkoły Głównej Warszawskiej (1862-1869 )
Rektor i Dziekani Szkoły Głównej Warszawskiej Józef Mianowski, Józef Kowalewski Jan Baranowski, , Walenty Dutkiewicz, Aleksander Le Brun (Rysował Tegazzo, z fotografij Trzebieckiego)
Profesorowie Wydziału Lekarskiego Szkoły Głównej Warszawskiej 1 - J. Mianowski ( rektor),
2 - A.Le Brun ( dziekan, klin. chirurgiczna),
3 - Wł. Tyrchowski ( dziekan, klin. położnicza i pedriatryczna),
4 - P. Girsztowt ( chirurgia teoretyczna),
5 – A. Kryszka ( materia lekarska i receptura),
6 - T. Chałubiński (klin. Terapeutyczna),
7 - W. F. Szokalski (oftalmologia i otologia)
,
8 -T. Wisłocki ( medycyna sądowa i policja lekarska),
9 - A Gliszczyński ( ginekologia),
10 - L.A Neugebauer ( ginekologia),
11 - H. Korzeniowski ( chirurgia operacyjna),
12- R. Pląskowski ( psychiatria i higiena ),
13 - H. Fr. Hoyer (fizjologia i histologia),
14 - M. Pilcicki (anatomia praktyczna),
15 - H. Łuczkiewicz (patologia ogólna i historia medycyny),
16 - L.M. Hirszfeld (anatomia opisowa),
17 – Wł. Brodowski ( anatomia patologiczna),
18 – W. Jodko-Narkiewicz (okulistyka operacyjna),
19 – F. Werner ( farmacja i farmakognozja),
20 - J. K. Rose ( patologia szczegółowa),
21- I. Baranowski ( semiotyka),
22 - P. Seifman ( epizootiologia),
23 - F. Nawrocki ( fizjologia),
24 - H. Fudakowski ( chemia fizjologiczno-patologiczna),
25 – Br. Choynowski ( dermatologia)
Prof. Henryk Hoyer, Prof. Wiktor Szokalski,
Prof. Władysław Tyrchowski
MENU
Profeso Józef Mianowski (1804-1879)
Rektor Szkoły Głównej w Warszawie
Prof. Chirurgii – Klemens Nowicki ( 1791-1876)
Prof. Leon Kryński (1866-1937)
Tytus Chałubiński
Profesir Włodzimierz Brodowski
(1825-1903)
Mianowanie Włodzimierza Brodowskiego Profesorem Zwyczajnym Szkoły Głównej
Aleksander Le Brun (1803-1868)
Nominacja A. Le Bruna na dziekana Wydziału Lekarskiego
Dyplom magistra medycyny i chirurgii
Zaświadczenie o przyznaniu medalu złotego mniejszego
Szkoła Główna Warszawska
Wejście główne na Uniwersytet Warszawski
Znaczenie Szkoły Głównej warszawskiej w dziejach umysłowości i nauki polskiej
Ostatni Profesorowie Szkoły Głównej. Prof. dr Julian Kosiński, prof. Teodor Dydyński, prof. Ignacy Baranowski, prof. Władysław Holewiński, prof. Walenty Miklaszewski. Reprodukcja obrazu St. Lenca.
Uroczystość otwarcia Szkoły Głównej odbyła się 25 listopada 1862r. Rektorem Szkoły Głównej został Józef Mianowski (1804-1879), a Dziekanem Wydziału Lekarskiego – Aleksander Le Brun. Do korzystnych zmian, jakie zaszły na Wydziale Lekarskim Szkoły Głównej w 1864r. należało przeniesienie klinik – terapeutycznej, chirurgicznej i oftalmologicznej do nowoczesnego warszawskiego szpitala św. Ducha. Liczba uczniów w Szkole Głównej systematycznie wzrastała. W roku akademickim 1862/63 na Wydziale Lekarskim studiowało 100 studentów medycyny i 33 studentów farmacji, a roku 1868/69 już ponad 300 studentów medycyny i 48 słuchaczy farmacji. Przed Uczelnią rysowały się perspektywy dalszego rozwoju. Na mocy rozkazu cara Aleksandra II z dnia 20 czerwca 1869r. Szkoła Główna została zlikwidowana. W to miejsce powołano Cesarski Uniwersytet Warszawski z językiem urzędowym i wykładowym rosyjskim.
Ostrowska T. Dzieje studiów lekarskich w Warszawie (1789 – 1944). W: Dzieje I Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie (1809 – 2006), t.1. Red. Krawczyk M. Lublin 2007, s. 19-22
